Pim Fortuyn

Uit wakkerpedia
Versie door Monade (Overleg | bijdragen) op 7 aug 2011 om 20:03

Ga naar: navigatie, zoeken

Wilhelmus Simon Petrus (Pim) Fortuyn (Driehuis, 19 februari 1948 – Hilversum, 6 mei 2002) was één van Nederlands beste politici, sociologen, auteurs en columnisten. Pim was ook ondernemer en hield van hondjes, homoseksuelen en van Ons Soort Mensen. Hij stond bij ons bekend als Pimmetje, zei wat hij dacht en deed wat hij zei. Pim is altijd gewoon gebleven en had gewoon gelijk.

Pim promoveerde in de sociale wetenschappen en was van 1990 tot 1995 bijzonder hoogleraar aan de Erasmus Universiteit te Rotterdam. Hij was actief lid van de PvdA tot 1989, toen hij er achter kwam dat hijzelf helemaal niet bij de linkse mafia thuishoorde. Hij was later VVD-lid, maar werd landelijk bekend als lijsttrekker van Leefbaar Nederland en daarna van zijn eigen Lijst Pim Fortuyn .

Pim was samen met Hans Wiegel en Hans Janmaat aanwezig bij de geboorte van Geert in Venlo.

Pim's kijk op de islam en op het vreemdelingenbeleid, maar bovenal zijn politieke manier van doen, vormden voor de Linkse Kerk de aanleiding hem voortdurend te demoniseren. De openlijk homoseksuele Fortuyn had een flamboyante persoonlijkheid en kenmerkte zich vooral door zijn wijze uitspraken en eerlijke manier van debatteren. Mede door de thema's die hij aansneed, wist hij zo het politieke toneel een half jaar lang te domineren.

In de aanloop naar de Tweede Kamerverkiezingen van 2002 werd deze volksheld op 6 mei 2002 doodvermoord op het Media Park te Hilversum, negen dagen voor hij bij de verkiezingen de macht zou hebben gekregen van het Volk. De dader was de laffe linkse dierenactivist, dhimmi, en Harderwijker Volkert van der G., in opdracht van Ad Melkert. Van der G. kreeg van de Nederlandse linkse D66-rechter een veel te lage straf opgelegd, want Volkert komt in 2012 al vrij.

Na Pim's dood is zijn politieke erfenis overal in politiek en samenleving opgenomen en zichtbaar geworden. Er wordt in dit verband wel gesproken van de Fortuyn-revolte en van het Fortuynisme, maar eigenlijk is zijn belangrijkste verdienste dat hij als eerste zei wat iedereen al dacht.




Dat is een pimwin, net zo erg als een godwin. En daar blijft de PVV en aanhang zich achter verschuilen. Een pimwin dient slechts om de ander de mond te snoeren, want kijk wat er met Fortuyn is gebeurd. Hypocriet!
Baby Rasta | 08-05-11 | 16:30

Pim is weg, en nederland zakt verder in de shit. Denk allen maar eens heel goed na. Nederland is verrot, Pim had ons misschien iets kunnen helpen, maar ons lot is bepaald. Binnen 15 jaar een burgeroorlog let maar op............
H. Vd Mallen op zaterdag 10 maart 2007

Hier vlakbij, op loopafstand, staat het Achterhuis. Waar Anne Frank zestig jaar geleden, ondergedoken in erbarmelijke omstandigheden, in haar dagboek schreef: 'Ik hoop maar één ding: dat deze haat van voorbijgaande aard zal zijn. Dat de Nederlanders toch zullen laten zien wie zij zijn. Dat zij nu niet en nooit niet wankelen in hun rechtsgevoel. Want dit is onrechtvaardig!" Vanochtend heeft Pim Fortuyn dan eindelijk zijn masker afgeworpen. Nu is duidelijk wat hij wil. Een land waar mensen met een bepaald geloof, een zekere cultuur, een andere achtergrond gediscrimineerd mogen worden.
Thom de Graaf (D66), 9 februari 2002, op een D66 partij-bijeenkomst

Een van de typen die hij (psycholoog Kets de Vries, red) beschrijft is het type-Mussolini. Mij viel op dat die omschrijving precies past op de leider van Leefbaar Nederland. De ijdele leider die precies zegt wat mensen willen horen. En je ziet altijd dat mensen kritiekloos zo'n leider volgen.
Bas Eenhoorn, voorzitter VVD, op een partijbijeenkomst in Nijkerk. Geciteerd in Algemeen Dagblad 7 februari 2002

Nog vijf peilingen, en Leefbaar Nederland heeft de absolute meerderheid. Nog tien, en Pim Fortuyn is definitief de Mussolini van de 21ste eeuw geworden.
Columnist Jan Blokker, 30 januari 2002, in de Volkskrant

Jij vuile, kale nepprofessor, jij hebt de intelligentie van Adolf Hitler en de charme van Heinrich Himmler. Jij leeft van haat en daarom hoop ik dat je in die darkroom van je zo gauw mogelijk aids krijgt.
Journalist Matty Verkamman, 22 december 2001, in Trouw