Gedoogbeleid

Gedoogbeleid is het beleid van de overheid om overtredingen van een bepaalde wet door buitenlanders niet te vervolgen en is bedacht door de linkse kliek. Men ziet gewoon af van het toepassen van handhavingsmiddelen, omdat dat zielig zou zijn.

Slecht gedogen
Het drugsbeleid in Nederland is het bekendste voorbeeld van een gedoogbeleid. Formeel is iedereen die in het bezit is van meer dan vijf gram hasj of marihuana strafbaar, maar de politie treedt niet op. Op deze manier probeert men de werklast beperkt te houden. Het bezit van maximaal vijf planten in de tuin wordt doorgaans niet vervolgd, maar de planten kunnen wel in beslag genomen worden. Op zolderkamertjes kijken ze niet zo vaak, en dat is maar beter ook.

Niet alle gevallen waarin de politie nalaat haar eigen wetten te handhaven vallen onder het gedoogbeleid; in heel veel gevallen is gebrek aan handhaving te wijten aan pure luiheid. Dat noemen ze dan ´prioriteiten stellen´en komt er in de praktijk op neer dat ze je liever staan te bekeuren van achter een boom als je een klein beetje te hard rijdt. Daardoor wordt er nauwelijks wordt opgetreden tegen shoarmatenten die in strijd met hun vergunning handelen, of tegen buitenlanders die door hun gedrag of aanwezigheid de veiligheid in het verkeer of de leefbaarheid in buurten of wijken aantasten.

Goed gedogen
Er bestaat ook een goede manier van gedogen, en dat is wat Geert doet met het CDA en de VVD. Hij zegt dan dat zij zogenaamd de regering mogen zijn en laat ze lekker in de waan. Maxime Verhagen bijvoorbeeld, zei eens dat als Geert niet zich niet zou gedragen tijdens een speech, dat dan voor straf Maxime geen minister zou worden. Hoe bedoel je kansloos!