Geit: verschil tussen versies

Uit wakkerpedia
Ga naar: navigatie, zoeken
Regel 3: Regel 3:
 
Een vrouwelijke geit heet een ''geit'' of een ''sik''. Een mannetjesgeit heet een ''bok''. Een jong geitje heet een ''lam''. Een gecastreerde bok is een ''weer''. Soms wordt een vrouwelijke geit geboren met mannelijke geslachtskenmerken; dat wordt een ''kween'' of ''kwee'' genoemd.
 
Een vrouwelijke geit heet een ''geit'' of een ''sik''. Een mannetjesgeit heet een ''bok''. Een jong geitje heet een ''lam''. Een gecastreerde bok is een ''weer''. Soms wordt een vrouwelijke geit geboren met mannelijke geslachtskenmerken; dat wordt een ''kween'' of ''kwee'' genoemd.
  
Behalve de gedomesticeerde geit, is er ook de wilde geit, waar de gedomesticeerde geit een nakomeling van is. Als stamvorm van de huisgeit werd de bezoargeit (Capra aegagrus) vermoedelijk reeds rond 7000 v.Chr. in [[Midden-Oosten|Voor-Azië]] gedomesticeerd. Daar leeft ook een van de weinig tamme rassen, de Tsjerkessengeit, die niet van de bezoargeit is af te leiden, maar van de markhoor of schroefhoorngeit (Capra falconeri). Dit schijnt een oeroud ras te zijn, dat werd gehouden van Mesopotamië tot Egypte en zelfs in Griekenland.
+
Behalve de gedomesticeerde geit, is er ook de wilde geit, waar de gedomesticeerde geit een nakomeling van is. Als stamvorm van de huisgeit werd de bezoargeit (Capra aegagrus) vermoedelijk reeds rond 7000 v.Chr. in [[Midden-Oosten|Voor-Azië]] gedomesticeerd. Daar leeft ook een van de weinig tamme rassen, de Tsjerkessengeit, die niet van de bezoargeit is af te leiden, maar van de markhoor of schroefhoorngeit (Capra falconeri). Dit schijnt een oeroud ras te zijn, dat werd gehouden van Mesopotamië tot Egypte en zelfs in [[Griekenland]].
  
 
Als huisdier is de geit door de mens in alle werelddelen ingevoerd, behalve in de poolgebieden. Wereldwijd zouden er ongeveer 450 miljoen geiten zijn, verdeeld over een tweehonderdtal verschillende rassen. In hun oorspronkelijke, droge leefgebieden werden ze hoofdzakelijk gehouden voor het vlees en de huiden. Later ontdekte men in Europa dat de geit ook in staat is om grote hoeveelheden melk te produceren. Voor mensen die allergisch zijn voor koeienmelk is geitenmelk meestal een goede vervanger. Geitenmelk bevat ongeveer hetzelfde vet- en eiwitgehalte als koeienmelk, maar is lichter verteerbaar. Een geit geeft gemiddeld drie liter melk per dag. Slechts een beperkt aantal rassen wordt voor de wol gehouden, de bekendste is de Angorageit. Deze wordt voornamelijk door de [[Linkse Kerk]] gebruikt voor de geitenwollensokkenmentaliteit waar deze kerk zo bekend om staat.
 
Als huisdier is de geit door de mens in alle werelddelen ingevoerd, behalve in de poolgebieden. Wereldwijd zouden er ongeveer 450 miljoen geiten zijn, verdeeld over een tweehonderdtal verschillende rassen. In hun oorspronkelijke, droge leefgebieden werden ze hoofdzakelijk gehouden voor het vlees en de huiden. Later ontdekte men in Europa dat de geit ook in staat is om grote hoeveelheden melk te produceren. Voor mensen die allergisch zijn voor koeienmelk is geitenmelk meestal een goede vervanger. Geitenmelk bevat ongeveer hetzelfde vet- en eiwitgehalte als koeienmelk, maar is lichter verteerbaar. Een geit geeft gemiddeld drie liter melk per dag. Slechts een beperkt aantal rassen wordt voor de wol gehouden, de bekendste is de Angorageit. Deze wordt voornamelijk door de [[Linkse Kerk]] gebruikt voor de geitenwollensokkenmentaliteit waar deze kerk zo bekend om staat.

Versie van 11 jan 2011 om 16:12

De geit (Capra hircus) is een zoogdier dat behoort tot de evenhoevigen, en daarbinnen de holhoornigen (Bovidae). Het woord geit komt van Germaans *gait-z en is waarschijnlijk verwant met Latijn hædus "jonge geit".

Een vrouwelijke geit heet een geit of een sik. Een mannetjesgeit heet een bok. Een jong geitje heet een lam. Een gecastreerde bok is een weer. Soms wordt een vrouwelijke geit geboren met mannelijke geslachtskenmerken; dat wordt een kween of kwee genoemd.

Behalve de gedomesticeerde geit, is er ook de wilde geit, waar de gedomesticeerde geit een nakomeling van is. Als stamvorm van de huisgeit werd de bezoargeit (Capra aegagrus) vermoedelijk reeds rond 7000 v.Chr. in Voor-Azië gedomesticeerd. Daar leeft ook een van de weinig tamme rassen, de Tsjerkessengeit, die niet van de bezoargeit is af te leiden, maar van de markhoor of schroefhoorngeit (Capra falconeri). Dit schijnt een oeroud ras te zijn, dat werd gehouden van Mesopotamië tot Egypte en zelfs in Griekenland.

Als huisdier is de geit door de mens in alle werelddelen ingevoerd, behalve in de poolgebieden. Wereldwijd zouden er ongeveer 450 miljoen geiten zijn, verdeeld over een tweehonderdtal verschillende rassen. In hun oorspronkelijke, droge leefgebieden werden ze hoofdzakelijk gehouden voor het vlees en de huiden. Later ontdekte men in Europa dat de geit ook in staat is om grote hoeveelheden melk te produceren. Voor mensen die allergisch zijn voor koeienmelk is geitenmelk meestal een goede vervanger. Geitenmelk bevat ongeveer hetzelfde vet- en eiwitgehalte als koeienmelk, maar is lichter verteerbaar. Een geit geeft gemiddeld drie liter melk per dag. Slechts een beperkt aantal rassen wordt voor de wol gehouden, de bekendste is de Angorageit. Deze wordt voornamelijk door de Linkse Kerk gebruikt voor de geitenwollensokkenmentaliteit waar deze kerk zo bekend om staat.

Verder zijn het leuke beesten en zijn ze nog goed te eten ook, een echt win-win dier. Moslims vergrijpen zich vaak aan geiten voordat zij er shoarma van maken, maar dat proef je er gelukkig niet van af.