Koran: verschil tussen versies

Versie van 14 sep 2010 om 12:11

De Koran of Qoer'ān (Arabisch: القرآن al-qoer'ān) is het enige door moslims erkende 'Heilige Boek. Volgens de islamitische traditie zijn de woorden in de Arabische taal door Allah via de engel aartsengel Djibriel aan Mohammed "neergezonden". De belangrijkste boodschap van dit fascisitische boek is dat de islam superieur is en dat alle ongelovigen dood moeten.

De autoriteit van de Koran is absoluut. Het wordt gezien als het Woord van Allah. De Koran wordt dus niet geïnterpreteerd. Dit kan ook niet, want het is een absolute leidraad van de fascisitische ideologie van een achterlijke cultuur. Toch wil Geert niet dat we Korans verbranden. Het is beter als de moslims zelf er stukken uitscheuren.

Inhoud

De Koran is geschreven in naam van Allah. De Koran bevat vermaningen en instructies voor moslims, en vertellingen over voorgaande profeten en volken en hun lotgevallen. De Koran is een oproep tot onderwerping of overgave, 'islam', aan Allah.

Soms brengen de teksten verhalen uit de Bijbel in herinnering, zoals soera Jozef, die een deel van het boek Genesis hervertelt en, volgens sommige commentatoren verwijst Zol-Qarnain (de twee-hoornige) in soera De Spelonk 86 naar Alexander de Grote.

Maar zoals de Christelijke leer op sommige punten van de Joodse leer over God afwijkt, wijkt de islamitische leer af van de Joodse ėn Christelijke leer. Zo maakt de Koran op een aantal plaatsen melding van de profeet Isa 'de zoon van Maria (moeder van Jezus)', maar ontkent stellig dat deze de zoon van God is. Wel worden de maagdelijke geboorte en het leven zonder zonde van Isa verteld. De Joodse Messiasverwachting, zoals volgens de christenen vervuld door Jezus, komt in de Koran negen keervoor, zoals in soera Het Geslacht van Imraan 45.

Boodschap

De Koran brengt vier religieuze leerstukken telkenmale voor het voetlicht:

• monotheïsme, verwijzend naar de eenheid van God, het tegenovergestelde van het polytheïsme waarbij anderen geassocieerd worden met God.
• profeetschap, bevestiging van het profeetschap van Mohammed en dat de Koran het Woord van God is.
• eschatologie, verwijzend naar de wederopstanding en de Dag des oordeels.
• beloning en bestraffing, normaliter weergegeven door een tegenstelling, waar de gelovigen beloond worden met de tuin , maar de ongelovigen worden bestraft met het vuur in het Hiernamaals.

Ontstaansgeschiedenis

Traditionele moslimgeleerden uit de islamitische wereld zijn het in grote lijnen eens over de ontstaans- en verspreidingsgeschiedenis van de Koran. Islamologen in de westerse wereld zetten echter een aantal kritische kanttekeningen bij die visie en enkele kritische geleerden vechten de door traditionele moslimgeleerden geclaimde authenticiteit van de Koran aan. Deze mannen zijn helden en lopen groot gevaar. Eén van hen was Theo van Gogh.

Traditionele visie

Volgens de islamitische overlevering werd de Korantekst in de periode 610-632 in delen, beginnend met deel 1, door de engel Djibriel aan Mohammed geopenbaard. De openbaringen werd vervolgens door zijn volgelingen door middel van recitatie uit het hoofd geleerd en fragmentarisch opgeschreven op stukken perkament, hout en bot. Er wordt aangenomen dat Mohammed analfabeet was en dus zelf lezen noch schrijven kon. Hier klopt dus al niets meer van het verhaal.

Bij de dood van Mohammed in 632 bestond er geen complete, schriftelijke korantekst. De mondelinge overlevering was in de eerste jaren na Mohammeds dood nog uiterst belangrijk. Toen na de Slag bij Al-Yamaamah (632) echter een groot aantal moslims gesneuveld was, was dat voor kalief Aboe Bakr aanleiding om de losse tekstfragmenten systematisch te laten verzamelen. Hij wees Zaid ibn Sabit, een van Mohammeds schrijvers, aan om dat te doen. Zaid stond bekend als degene die het meeste van de Koran uit zijn hoofd kende en hij had ook de meeste tekstfragmenten genoteerd.

Zaid baseerde zijn werk in de eerste plaats op de beschikbare geschreven tekstfragmenten, die hij liet controleren door degenen die (delen van) de Koran uit hun hoofd kenden. Vooral voor de juiste volgorde was hij van hen afhankelijk. Hij veranderde de tekst op geen enkele wijze en voegde er geen verklaringen of redactionele commentaren aan toe.

Religieuze betekenis

De Koran is een wetboek. De Koran is voor belijdende moslims hét heilige Boek, maar hierbij geldt echter de restrictie dat het boek die waarde alleen heeft in het Arabisch. Nederlands telt dus niet eens! Veel moslims vinden dat een vertaling een interpretatie is in een andere taal, en dus niet mag suggereren dat die ook daadwerkelijk de Qoer'an is. Moslims met een andere moedertaal dan het Arabisch zien zich dan ook voor de taak gesteld het boek in een voor hen vreemde taal te lezen.

De Koran wordt door moslims wél met respect behandeld: zo wordt hij bij voorkeur in een schone kamer op een zo hoog mogelijke plaats en boven andere boeken bewaard. Hij wordt doorgaans niet op een tafel gelegd, omdat het gevaar bestaat dat er iets bovenop gelegd wordt, en wordt hij niet op de grond gelegd, omdat deze als onrein wordt beschouwd. Voor het lezen of aanraken van de Koran wordt de rituele wassing verricht. Sommige orthodoxe moslims hebben er moeite mee als een niet-moslim de Koran leest of aanraakt.

Vrouwen

De islam stelt de gelijkwaardigheid van de twee geslachten; de Koran spreekt beide als dusdanig ook toe. Deze gelijkwaardigheid betekent evenwel geen 'gelijkheid'. De islam legt de nadruk op de verschillen die voortspruiten uit de biologische eigenheid van de twee geslachten.

• In soera De Vrouwen 34 wordt de verhouding tussen mannen en vrouwen vastgelegd: mannen zijn "zaakwaarnemers" over de vrouwen en mogen hen "vermanen" of zelfs "slaan" als zij "ongezeglijkheid vrezen".

• In Soera De Koe wordt gesteld dat twee vrouwen in plaats van één man kunnen getuigen voor het geval "één der twee vrouwen zich zou vergissen".

Volgens verschillende interpretaties is het hoofddoekje een verplichting voor de vrouwen, zoals vermeld in soera De Partijscharen 59.

Ook soera Het Licht 31 en verschillende Ahadith maken gewag van de verplichting tot het dragen van hoofddoeken en sluiers voor gelovige vrouwen.

De enige vrouwennaam in de Koran is Maria. Zij wordt als zeer hoog aangeschreven, vanwege haar toewijding aan God. Haar naam wordt dertig keer genoemd.

Andere religies

De Koran waarschuwt ongelovigen vele malen, doorgaans in zeer sterke bewoordingen. Ook afvalligen, afgodendienaars en onrechtdoeners worden herhaaldelijk vermaand.

Zeg: "Zal ik u vertellen over degenen wier straf bij God erger is dan dit? Dezen zijn het, die God heeft vervloekt en over wie Hij Zijn toorn heeft uitgestort en van wie Hij apen, zwijnen en duivelsdienaren heeft gemaakt. Dezen zijn inderdaad in een slechte toestand en ver van het rechte pad afgedwaald." (soera De Tafel 60)

Volgens bepaalde tafsir zou in de openingssoera De Opening de zevende aya betrekking hebben op de joden op wie de toorn van God is gedaald en de christenen die dwalen.

Het pad dergenen, aan wie Gij gunsten hebt geschonken - niet dat van hen, op wie toorn is neergedaald, noch dat der dwalenden.